پارچه برزنتی با روکش PVC بهترین گزینه برای ایجاد سایبان می توانند باشد، این مواد از حفاظت کوتاه مدت تا محافظت بلند مدت برخوردار هستند، به طور قابل توجهی در فضای باز باغ، استخر شنا، ساخت و ساز و تجهیزات کشاورزی سنگین مورد نیاز است. در مقایسه با یک پناهگاه کامل، آنها راحت تر و بسیار مقرون به صرفه تر هستند.

سایبان ها سازه های ثانویه ای هستند که ورودی یک خانه یا محل کار را می پوشانند یا روی پنجره، عرشه، ایوان یا پاسیو سایه ایجاد می کنند. قدمت پارچه برزنتی به دهه ۱۸۰۰ بر می گردد و به بازرگانان کمک می کند هنگام فروش کالاهای خود در سایه بمانند. آنها به بازیگران تئاترهای فضای باز کمک کرده اند که در حین اجرا خشک و در معرض آفتاب نباشند. آنها به صاحبان خانه کمک کرده اند تا از فضای بیرون از خانه لذت ببرند.
چرا می خواهید سایبان خود را بسازید؟ شما می توانید عرشه پشت خود را بپوشانید، شما می خواهید روی پنجره ها یا درهای پاسیوی خانه خود سایه ایجاد کنید تا خورشید باعث افزایش درجه حرارت در خانه نشود.
مشاغل می توانند برای خشک ماندن مشتری در هنگام انتظار در محیط باز، از سایبان پارچه برزنتی استفاده کنند. آنها همچنین می توانند سایبان را با نام تجاری خود شخصی کنند و تبلیغات خود را روی سایبان چاپ کنند. رستوران ها می توانند از سایبان برای ایجاد سایه برای غذاخوری های فضای باز استفاده کنند.

از نظر تاریخی، سایبان ها از مواد بافته شده مانند پارچه برزنتی کتانی که مناطقی را که سایه مورد نیاز بود را می پوشاند، ساخته می شدند. آنها پیشرفت کردند و برای پوشش دادن به افرادی که در یک نمایش یا اجرا در یک کولوسئوم یا بیش از یک صحنه یا سالن های تئاتر شرکت می کردند، مورد استفاده قرار گرفتند.

در دهه ۱۸۰۰ چادرهایی مورد استفاده قرار گرفت و محبوبیت بیشتری یافت. با ستون های چوبی و میله های عرضی، موادی مانند بوم بر روی قاب می ریختند تا هم از آفتاب و هم از باران محافظت شود. وقتی زمستان فرا رسید، سایبان ها برداشته و ذخیره شدند تا اینکه در هوای گرم تابستان از آنها دوباره استفاده شود.
امروزه سایبان های برقی پارچه برزنتی امکان کار با یک ریموت را فراهم می کنند. قاب های آلومینیومی نسبت به لوله های آهنی سنگین وزن سنتی وزن کمتری دارند و کار با آنها آسان تر است.
مواد ساخته شده برای ساخت سایبان پارچه برزنتی راه طولانی را طی کرده است. در اولین روزها، پارچه های بافته شده معمول بود. این گزینه به بوم تبدیل شد که در بیشتر دهه های ۱۹۰۰ محبوب بود. مشكل بوم این بود كه قرار گرفتن در معرض آفتاب، باران و باد بر روی قدرت تأثیر می گذارد. بوم محو و کشیده شد، بنابراین باید مرتباً تعویض می شد.
پس از جنگ جهانی دوم، اکریلیک، پلی استر و وینیل گزینه هایی بودند که روی کار آمدند. در حالی که مشکلات قبلی شامل بوم تولید کپک و آب نشتی بود، برزنت های ضدآب به این مسائل پایان می دادند. به علاوه، اگر افراد سیگاری مراقب نباشند، برزنت ها کشیده و آویزان می شوند و آتش می گیرند. با پارچه برزنتی جدید وینیل و پلی استر، این مشکلات نیز برطرف شد.